در قلمرو پزشکی مدرن، به ویژه در زمینه قلب و اعصاب مداخله ای، استنت ها و کویل ها نقش تعیین کننده ای دارند. با این حال، بسیاری از مردم ممکن است در مورد اینکه دقیقاً چه چیزی این دو دستگاه پزشکی را متمایز می کند، سردرگم شوند. در این پست وبلاگ، ویژگی‌های متمایز، برنامه‌ها و نحوه عملکرد آنها را بررسی می‌کنیم تا به شما کمک کند درک واضح‌تری کسب کنید.
استنت یک دستگاه کوچک، لوله‌ای شکل و توری است که معمولاً از آلیاژهای فلزی مانند فولاد ضد زنگ یا نیکل-تیتانیوم (نیتینول) ساخته می‌شود. این برای قرار دادن در یک رگ خونی باریک یا مسدود شده، مجرای یا دیگر ساختارهای لوله ای داخل بدن طراحی شده است.
به عنوان مثال، زمانی که بیمار مبتلا به تصلب شرایین است که باعث باریک شدن شریان ها به دلیل تجمع پلاک می شود، می توان از استنت استفاده کرد. در طی یک عمل آنژیوپلاستی، یک کاتتر با یک بالون تخلیه شده و استنت متصل شده از طریق رگ های خونی تا زمانی که به ناحیه آسیب دیده برسد، عبور می کند. هنگامی که بالون در جای خود قرار گرفت، باد می‌شود، استنت را گسترش می‌دهد و پلاک را به دیواره‌های سرخرگ فشار می‌دهد و در نتیجه مجرای رگ خونی را گشاد می‌کند. سپس استنت به طور دائم در جای خود باقی می ماند و به عنوان یک داربست برای باز نگه داشتن رگ و اطمینان از جریان خون مناسب عمل می کند. این به تسکین علائمی مانند درد قفسه سینه (آنژین صدری) کمک می کند و خطر حملات قلبی را کاهش می دهد.
استنت‌ها همچنین می‌توانند داروها را شسته باشند، به این معنی که آنها به آرامی داروها را در طول زمان آزاد می‌کنند تا از تنگی مجدد بیشتر جلوگیری کنند، یعنی باریک شدن مجدد عروق پس از درمان اولیه.
از سوی دیگر، سیم پیچ ها ساختارهای نازک و سیم مانندی هستند که اغلب از پلاتین یا سایر مواد زیست سازگار ساخته می شوند. آنها عمدتاً در درمان آنوریسم ها، که برآمدگی های غیر طبیعی در دیواره رگ های خونی هستند، که بیشتر در مغز یافت می شوند، استفاده می شوند.
در روشی به نام آمبولیزاسیون اندوواسکولار، کاتتر به داخل کیسه آنوریسم هدایت می شود. سپس، کویل های کوچک با دقت از طریق کاتتر وارد شده و به داخل آنوریسم فشار داده می شوند. این سیم پیچ ها برای پر کردن حفره آنوریسم طراحی شده اند و باعث لخته شدن خون داخل آن می شوند. با لخته شدن خون، آنوریسم به طور موثری از گردش خون طبیعی جدا می شود و خطر پارگی را کاهش می دهد که می تواند منجر به خونریزی تهدید کننده زندگی شود.
بر خلاف استنت ها، کویل ها برای باز نگه داشتن رگ، پشتیبانی ساختاری ندارند. در عوض، هدف آنها مسدود کردن یا مسدود کردن یک منطقه خاص برای جلوگیری از پیامدهای بالقوه فاجعه آمیز است.
- طراحی: همانطور که گفته شد، استنت ها لوله ای و مشبک هستند و یک چارچوب باز ایجاد می کنند که دیواره های عروق را از هم جدا نگه می دارد. در مقابل، سیم‌پیچ‌ها شکل‌های سیمی انعطاف‌پذیری هستند که برای پر کردن و لخته شدن فضای خاصی طراحی شده‌اند.
- تابع: استنت ها بر حفظ باز بودن یا باز بودن رگ متمرکز هستند و جریان خون را ادامه می دهند. کویل ها برای جلوگیری از جریان خون در یک مکان بسیار خاص و غیر طبیعی برای جلوگیری از یک موقعیت خطرناک استفاده می شوند.
- حوزه های کاربردی: استنت ها عمدتاً در عروق کرونر (قلب)، شریان های محیطی (پاها، بازوها) و برخی موارد در شریان های کاروتید (گردن) استفاده می شوند. کویل ها عمدتاً در درمان آنوریسم های داخل جمجمه ای استفاده می شوند، اگرچه در موارد نادر می توان از آنها در سایر ناهنجاری های عروقی نیز استفاده کرد.
اگر شما یا یکی از عزیزانتان با یک روش پزشکی مواجه هستید که ممکن است شامل استنت یا کویل باشد، ضروری است که با پزشک خود گفتگوی عمیق داشته باشید. خطرات و مزایای بالقوه هر گزینه را درک کنید. برای استنت ها، خطرات می تواند شامل تنگی مجدد، تشکیل لخته خون در سطح استنت و واکنش های آلرژیک احتمالی به مواد استنت باشد. با استفاده از سیم پیچ، این احتمال وجود دارد که آنوریسم به طور کامل مسدود نشود و منجر به عود شود، و خود این روش می تواند خطراتی مانند خونریزی یا آسیب به بافت های اطراف را به همراه داشته باشد.
در نتیجه، در حالی که هر دو استنت و کویل اختراعات پزشکی قابل توجهی هستند که جان افراد بی‌شماری را نجات داده‌اند، اما برای اهداف بسیار متفاوتی طراحی شده‌اند. دانستن تفاوت می تواند بیماران را قادر سازد تا تصمیمات آگاهانه تری در مورد مراقبت های بهداشتی خود بگیرند. این دستگاه‌ها در خط مقدم مداخلات پزشکی مدرن هستند.
امیدواریم این مقاله راز بین استنت ها و کویل ها را روشن کرده باشد و شما این دانش را با دیگرانی که ممکن است مفید باشند به اشتراک بگذارید. برای بررسی عمیق تر سایر موضوعات جذاب پزشکی با ما همراه باشید.
